Novas como esta amosan como cada vez avanzamos más cara unha sociedade cada vez máis individualista nos coidados. Xa non nos fiamos de ninguén fora do noso cada vez máis reducido círculo social. É a sociedade do medo ao estraño, de descoñecer ao vecindario e de que xs nosxs nenxs xoguen ben á vista de nós, preferiblemente no noso patio de muros cada vez máis altos.
En cambio, cando falamos de elementos tecnolóxicos onde temos que dar datos persoais (incluso moi íntimos), aí si que non temos tantos escrúpulos. É como se nos fiaramos máis do (aparentemente) «non humano» que dos nosos semellantes.
Para unha especie que baseou toda a súa evolución e momentáneo éxito evolutivo na colaboración cos semellantes, non parece unha deriva moi desexable…
