Danme medo as persoas que xa non saben xogar
Sobre todo as que antes souperon e eran tolas
– Pero xa iso xa pasou – din fachendosas – agora cambiei…
Como se para mellor fora!
Da mágoa ver como elas,
que puideron facelo e no seu día o desfrutaron,
agora desprezan o que outras non tiveron (por traballo, por terror, por maldade, polas guerras…)
Quen non xogou en realidade non puido ser nena de todo
Quen non xoga, asómase máis ao baleiro
porque xogando experimentamos a utopía posible
